Walang Magawa

Woke up late, kasi I slept late. Mga nearly 1am na ata yun. Woke up at 7 am. Dragging my self from my bed. Kasi naman parang an sarap matulog kasi malamig. Tsaka wala akong minamadaling task sa office. Actually wla na nga ako masyadong task. So maluwag much na. Parang gusto kung kumain, pero tinatamad naman ako kasi pagkakain ako ng tamang breakfast, baka malate na naman ako. So I prepare my lunch nalang, (Nagbabaon kasi ako, para tipid, at para hindi na ako lalabas ng office). Hindi na ako ngayon sanay na umalis ng boarding house na hindi nagkakape. Kahit kape lang talaga. So I prepared my coffee, at nakita ko may tira pang tasty, so gumawa ako ng sandwich. And gumawa narin ako ng isa pang extra para incase gutumin ako pagdating ng office may malalafang ako kagad. Naalala ko kasi wla ng laman na foodie yung drawer ko. Hindi ako nakapag-imbak ng food (parang takot magutuman ano?) Mina- migraine kasi ako at umaandar ang acidity ko pagnagutuman ako. Hahaha. Yung feeling na nasusuka ka at sobrang masakit ang ulo. Kaya dapat lagi akong may food, nangyari na kasing nagsuka talaga ako, buti nalang nakatayo na ako from bed at sa sahig na ako nagsuka. EW! Parang lasing lang. Anyways, so yun ang everyday ritual ko, magready ng lunch, magkape or mag breakfast, maghugas ng kinainan, then ligo, bihis at gogora na ako to office. As usual, sikipan na naman sa bus, good thing naka upo ako. Pero dahil nasa dulo ako ng pangtatluhang upuan. Yung nasa aisle na ako banda. May babaeng sales lady ata ang SM na nakatayo sa gilid ko, so ng share ako ng seat. Sabi nga nila. Share a seat, win a friend.  Pero hindi naman kami nagging friends. Wala lang. bali apat kaming nakaupo sa pangtatluhang upuan, at ako ay parang saling ketket lang sa upuan nay yun. I’m thankful na hindi traffic, at mabilis lang ang travel ng bus, siguro mga 30mins lang papuntang Ayala. At syempre dahil parang 1/16^th lang ng pwet ko ang nakaupo. Dahil naconsume ni ate na kashare ko ng seat ang 15/16^th part ng upuan ko. Ang hirap. YUng feeling na malalaglag kana sa upuan.  Buti at nakaraos rin. Then baba ng ayala, lakad papuntang sakayan ng Washington then sakay naman ng Jeep. Natutuwa ako kasi wla pang 9:30. Meaning kahit late na ako pumasok, hindi ako malelate. (may sense ba?)  Pag dating ng Robinsons Summit,  baba na naman, then mabilisang lakad papuntang office. Time in around 9:32am. Cool! Deretcho ng workstation, at sinabihan ako ng isang kasama ko, “hala ka! Pasok kana dun” sabay turo sa Conf room. Napakunot ang noo ko at napatanong ako “bakit? Anung meron?”

“may meeting daw kayo e.”

“meeting? Shit! Oo nga pala!“ sabay deretcho sa room, Naka upo na doon ang mga kasama sa team.

Dahil wla naman nagsasalita sa polycom, napatanung ako “tapos na ba ang meeting?”

“upo ka. Wag jan si MJ jan e”

“anyare?”

“hindi maka connect, sira ang network”

“ganun ba, ok,”

At kwento-kwento na kami. Actually tapos na rin ako sa task dito, aattend lang ako ng stand-up meeting para magbigay ng updates ko. Then after 10 minutes, wala parin. Wala na talaga pag-asa. So walang meeting. By 10am may isang stand-up meeting pa ako, kaso, mukhang wala parin yung taga AU. sira parin siguro network nila. Nagset-up na ako ng goto meeting, pero hindi ata sila maka connect. So wala ulit meeting. Nagcheck na ako ng workstation ko. Walang email, walang jira, wlang network. In short wala akong magawa! May-update pa sana akong isang task, pero wla parin kasi hindi ko ma access ang jira, at hindi ko alam ang details ng task. Hindi rin ako makakapareview ng UC sa casecomplete kasi naka check-out  sakin, at dahil walang network, hindi parin macheck-in at hindi rin maka getlatest yung magrereview. So wala talaga. It’s a HOLIDAY!!! YEHEY! At  dahil wla ako magawa, kinuha ko na yung jacket ng isang ka officemate ko at nilagyan ng name nya gamit ang fabric glue sa desk ko. Kaso natapos ko na rin, at kailangan ko pa patuyuin, for additional kaartehan na idadagdag ko. So Wala na naman ulit akong magawa. Kaya naisipan ko nalang magblog  about sa wala akong magawa. At maya-maya siguro, mangungulekta ng mga unan ng officemates ko at lalagyan ng mga pangalan nila or kung anu mang design ang irerequest nila. Marami pa naman akong fabric glue dito. Ahihihi. At magvandal narin sa mga upuan nila! Ahihihi. Hirap talaga magpretend na busy!!! Sheet of Paper! Wala akong malalagay sa timesheet nito! So. Ano?  Text text nalang tayo! Anu number nyo? Kahit ngayong araw lang, gang bumalik ang network connection! Hahaha. 

11:30 na. pwede na maglunch! at mag movie mode! yehey!